ഇവിടെയുണ്ടാവും ഞാനെന്നും
നിന്റെ കൈകളില് കല്ല് മുറുകുന്നത് വരെ...
അതെറിയാന് നീ പ്രാപ്തനാവും വരെ..
ഒരിക്കല് നീ വരും;എനിക്കറിയാം..
മായക്കാഴ്ചകള് തീര്ക്കും
ചില്ലുകൂട്ടില് നിന്നെന്നെ മോചിപ്പിക്കുവാന്
നിറങ്ങള് ചിതറിയൊഴുകും;
മാറിനില്ക്കുക നീ;എന്റെ പൊട്ടി-
ച്ചിതറിയ സ്വപ്നച്ച്ചില്ലുകളില് കാല്വെ ക്കാതെ;
അതിനെ പുതുനിണനിറമണിയിക്കാതെ..
gud..
ReplyDeleteswapnachillukal thakaraathirikukayilla. vilakumarangal apozhum prakasham choriyum.
ReplyDeletekollaamm..
ReplyDeleteLiked it...
ReplyDeleteI can see your heart through these lines. Not yours, probably, the poet's heart in you...
nannayittund..
ReplyDeletegood one
ReplyDelete